วลีวลี หมายถึง หน่วยทางภาษาที่ใช้เป็นส่วนประกอบประโยค เมื่อประกอบเข้ากับประโยคแล้ววลีย่อมทำหน้าที่ใดหน้าที่หนึ่ง ได้แก่ ภาคประธาน ภาคแสดง หรือส่วนขยาย วลีอาจประกอบด้วย ๑ คำ หรือหลายคำก็ได้
ประเภทของวลี แบ่งได้ ๕ ประเภท ดังนี้
นามวลี คือ วลีที่ยามหรือกลุ่มนามเป็นส่วนหลัก นามวลีทำหน้าที่เหมือนคำนาม คือ เป็นประธาน กรรม หน่วยเติมเต็ม หน่วยเสริมความหรือขยายคำนามอื่น
ปริมาณวลี คือ วลีที่ประกอบด้วยคำที่เกี่ยวกับจำนวน ได้แก่ คำบอกจำนวน คำบอกลำดับ และคำลักษณนามเป็นส่วนประกอบสำคัญ
กริยาวลี คือ วลีที่มีหน่วยกริยาเป็นส่วนประกอบหลัก กริยาวลีเป็นส่วนประกอบที่สำคัญของประโยค ประโยคย่อย และอนุประโยค
บุพบทวลี คือ วลีที่ประกอบด้วยคำบุพบทกับนามวลี บุพบทวลีอาจปรากฏหลังนามวลี หลังกริยาวลีหรือต้นประโยคก็ได้
วิเศษณ์วลี คือ วลีที่ทำหน้าที่เป็นส่วนขยายของอกริยาวลี วิเศษณ์วลี มักมีคำวิเศษณ์เป็นส่วนหลัก อาจมีคำวิเศษอื่นหรือมีวลีอื่นร่วมก็ได้
ประโยค
ประโยค คือ หน่วยทางภาษาที่ประกอบด้วยคำ หรือหลายคำเรียงต่อกันกรณีที่เป็นคำหลายคำเรียงต่อกันคำเหล่านั้นต้องมีความสัมพันธ์ทางไวยกรณ์กันอย่างใดอย่างหนึ่ง
ส่วนประกอบของประโยค
ประโยคประกอบด้วยส่วนสำคัญ ๒ ส่วนคือ นามวลีที่ทำหน้าที่เป็นประธาน กับ กริยาวลีที่ทำหน้าที่เป็นภาคแสดง
ประธาน คือ นามวลีซึ่งอาจเป็นคำนามหรือคำเดี่ยวหรือคำนามกับส่วนขยาย มีความสัมพันธ์ กับภาคเเสดงในด้านวากยสัมพันธ์และความหมายในฐานะที่เป็นผู้แสดงกิริยาอาการผู้แสดงภาพ หรือ เจ้าของคุณสมบัติ
ภาคแสดง คือ กริยาวลีที่แสดงกิริยาอาการสภาพหรือคุณสมบัติของประธาน ภาคแสดงจะต้องมีคำกริยาอยู่ด้วยเสมอ และอาจมีหน่วยกรรม หน่วยเติมเต็ม หรือหน่วยขยายก็ได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น